Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

4 Poems contain helpless one

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.12-12.12

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.12

German Translation

[1] نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
هر آن چه ناصح مشفق بگویدت بپذیر

[2] ز وصل روی جوانان تمتعی بردار
که در کمینگه عمر است مکر عالم پیر

[3] نعیم هر دو جهان پیش عاشقان بجوی
که این متاع قلیل است و آن عطای کثیر

[4] معاشری خوش و رودی بساز می‌خواهم
که درد خویش بگویم به ناله بم و زیر

[5] بر آن سرم که ننوشم می و گنه نکنم
اگر موافق تدبیر من شود تقدیر

[6] چو قسمت ازلی بی حضور ما کردند
گر اندکی نه به وفق رضاست خرده مگیر

[7] چو لاله در قدحم ریز ساقیا می و مشک
که نقش خال نگارم نمی‌رود ز ضمیر

[8] بیار ساغر در خوشاب ای ساقی
حسود گو کرم آصفی ببین و بمیر

[9] به عزم توبه نهادم قدح ز کف صد بار
ولی کرشمه ساقی نمی‌کند تقصیر

[10] می دوساله و محبوب چارده ساله
همین بس است مرا صحبت صغیر و کبیر

[11] دل رمیده ما را که پیش می‌گیرد
خبر دهید به مجنون خسته از زنجیر

[12] حدیث توبه در این بزمگه مگو حافظ
که ساقیان کمان ابرویت زنند به تیر

[1] A piece of advice ,I make thee listen make no excuse
Whatever the kind admonisher saith to thee ,accept .

[2] With those of youthful face ,the enjoyment of union take up
For ,in ambush of life ,is the deceit of the old world .

[3] Before lovers of God the affluence of both worlds is as a barley - corn
For ,that world is of little merchandise and this world of little value .

[4] A pleasant companion ,I desire ; and some music with an instrument
That ,to the wail of bass and of treble ,I may utter my pain .

[5] On that ,I am intent that I drink no wine ,and commit no sin ,
If fate be concordant with my desire .If not ,I am helpless

[6] When ,without my presence ,they Fate and Destiny made God's decree of eternity without beginning ,
If a little ,not in accordance with fate ,be from me carp not .

[7] O Saki into my cup ,pour pure wine like the ruddy tulip ,
That ,from my mind ,depart not the picture of the idol's mole .

[8] The ruby cup of bounty ,bring ; and the pearl of beautiful water lustrous verse
Tell the envious one The liberality of an Asaf ,behold and die

[9] A hundred times ,with the resolve of repentance ,out of my hand the goblet ,I put :
But ,desisting from wine ,the Saki's glance maketh not .

[10] Wine two years old the Kuran and the beloved fourteen years old
For me ,this indeed is enough ,the society of the small the two years and of the great the fourteen years

[11] Our affrighted heart ,who hindereth
To Majnun ,escaped from chains ,give ye news .

[12] Hafiz in this banquet - place ,utter not the tale of repentance as to wine
For ,thee ,with the arrow ,the Sakis of bow eye - brow will strike .

[13] For the utterance of Khaju and the verse of Salman what room
For ,better than the beauteous verse of Zahir is the verse of Hafiz .

[1] Sagt ich nicht o Herz! vor den Locken hüt' dich,Denn es werden Winde drinnen gefesselt.

[2] Einen Rath will ich dir ertheilen, hör' michKeine Ausflucht, was dir der Freund sagt, thue.

[3] Mache zum Gewinn den Genuß der Schönen;Denn das Schicksal lauert im Hinterhalte.

[4] Erd' und Himmel gilt bei Verliebten wenig;Denn der Preis ist groß und die Waare winzig.

[5] Einen Trauten wünsch' ich und eine Flöte,Daß ich beiden meine Gefühle klage.

[6] Nimmer Wein zu trinken entschlossen bin ich,Wenn nur auch das Loos den Entschluß begünstigt

[7] Da das Schicksal uns nicht um Rath gefragt hat,Will ich, wenn es mir nicht behagt, nicht schmälen.

[8] Gieß' mir Moschuswein in den Becher Schenke!Daß aus meinem Innern dein Maal nicht schwinde.

[9] Bring' des Wein's Rubin, des Sorbets Perlen,Sag' zum Neid: betrachte die Großmuth, sterbe!

[10] Reuig setzt ich oft den Becher nieder;Doch der Schenke hört nicht auf zu schmeicheln.

[11] Wein von zwey und Mädchen von vierzehn JahrenSind mein Umgang, Alte und Junge sprech' ich.

[12] Wer vermag zu halten mein Herz! nun so schreyt denn:Aufgeschaut! ein Rasender ist entlaufen. Wer vergleicht meinen Gedichten Selman'sVerse? Sie besingen Soheir's Lieder.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.11-10.11

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.11

German Translation

[1] پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد
وان راز که در دل بنهفتم به درافتاد

[2] از راه نظر مرغ دلم گشت هواگیر
ای دیده نگه کن که به دام که درافتاد

[3] دردا که از آن آهوی مشکین سیه چشم
چون نافه بسی خون دلم در جگر افتاد

[4] از رهگذر خاک سر کوی شما بود
هر نافه که در دست نسیم سحر افتاد

[5] مژگان تو تا تیغ جهان گیر برآورد
بس کشته دل زنده که بر یک دگر افتاد

[6] بس تجربه کردیم در این دیر مکافات
با دردکشان هر که درافتاد برافتاد

[7] گر جان بدهد سنگ سیه لعل نگردد
با طینت اصلی چه کند بدگهر افتاد

[8] حافظ که سر زلف بتان دست کشش بود
بس طرفه حریفیست کش اکنون به سر افتاد

[1] Elderly of head ,into my head youthful love ,hath fallen
And that mystery of love that ,in the heart ,I concealed ,out hath fallen .

[2] From vision's path ,the bird of my heart went soaring
O eye of my heart behold into whose snare ,it the bird of the heart hath fallen .

[3] O sorrow that ,for that musky deer ,dark of eye ,
Like the musk - pod ,much heart's blood ,into my liver ,hath fallen .

[4] From the thoroughfare of the gracious dust of the head of your street ,is
Every musk - pod that ,in the hand of the morning - breeze ,hath fallen .

[5] Since thy eye - lashes drew forth the sword ,world - seizing ,
Many a slain one ,heart - alive the true lover it is that ,on each other ,hath fallen .

[6] In this house of retribution the upspringing of the world
With the dreg - drunkards holy men whoever in strife fell ,out in wretchedness hath fallen .

[7] If the valueless black stone give its own life ,it becometh not the valuable ruby :
What may it do With its original ill nature ,it ,the state of ill - nature hath befallen .

[8] Hafiz whose happy hand hath the tress of idols ,
Into his head ,a very powerful rival is it the tress that hath fallen .

[9] Lament that notwithstanding discernment ,that bird ,speech - weighing ,
Its path ,thought attacked and ,into the snare of danger ,it the bird hath fallen .

[1] Die Liebe eines Jünglings ist In meinen greisen Kopf gefallen, Das Heimliche, was ich verbarg, Ist zu der Thür hinausgefallen.

[2] Der Vogel meines Herzens ist Geflogen auf den Weg der Liebe, O habe darauf Acht, mein Aug', In wessen Netz er denn gefallen.

[3] Ob der Gaselle, weh! o weh! Der Moschus haucht aus schwarzen Augen, Ist vieles Blut hinab in's Herz, Wie in die Moschushaut gefallen.

[4] Als an dem Staube eurer Thür, Der Morgenwind vorbeigegangen, Ist jeder Duft, den er besitzt, In seines Odems Hand gefallen.

[5] Seit das erobrungsreiche Schwert Die Wimpern aufgehoben haben, Sind todten Herzens, Lebende Zusammen auf den Platz gefallen. Von wem ward dieser Wind ernähr't, Daß in den Schenken alle Trunk'nen, Sobald sein Edensodem weht, Wie sinnenlos zusammenfallen.

[6] Ich habe vom Vergeltungsrecht Auf dieser Erde viel erfahren, Wer Hefetrinkern Böses that, Ist in ein böses Loos gefallen. Zuletzt wird euch ein Herzensgram, Ein Herzensweh euch übermannen, Von dieser Gluth, die Herzen brennt, Die feucht und trocken ausgefallen. O weh! mit dieser Schlauigkeit Ist dieser wortgelehrte Vogel In leere Zweifel und Verdacht, Und endlich gar in's Netz gefallen.

[7] Der schwarze Stein wird kein Rubin, Und opfert er auch selbst die Seele, Er ist in niedrige Natur Von seinem Ursprung hergefallen.

[8] Hafis, der sonst das Handpferd ritt, Von aller schönen Lockenspitzen, Ist doch ein wunderlicher Tropf, Er ist vom Gaul auf's Haupt gefallen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.114-10.114

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.114

German Translation

[1] گوهر مخزن اسرار همان است که بود
حقه مهر بدان مهر و نشان است که بود

[2] عاشقان زمره ارباب امانت باشند
لاجرم چشم گهربار همان است که بود

[3] از صبا پرس که ما را همه شب تا دم صبح
بوی زلف تو همان مونس جان است که بود

[4] طالب لعل و گهر نیست وگرنه خورشید
همچنان در عمل معدن و کان است که بود

[5] کشته غمزه خود را به زیارت دریاب
زان که بیچاره همان دل‌نگران است که بود

[6] رنگ خون دل ما را که نهان می‌داری
همچنان در لب لعل تو عیان است که بود

[7] زلف هندوی تو گفتم که دگر ره نزند
سال‌ها رفت و بدان سیرت و سان است که بود

[8] حافظا بازنما قصه خونابه چشم
که بر این چشمه همان آب روان است که بود

[1] Verily the jewel of the treasure of mysteries is as it was
With that seal and mark ,the chest of our love is as it was .

[2] Lovers are the crowd of the Lords of deposit of love
Doubtless ,the eye ,jewel - raining ,is as it was ,

[3] My state ask the morning - breeze .For all night ,up to the breath of morn ,our
Dear soul - friend ,verily the perfume of Thy tress is as it was .

[4] The sincere seeker of the ruby and of the jewel is none and if not ,the sun the murshid
Even so in the work of the mine and of the quarry wherein jewels are produced is as it was .

[5] For the visiting of one slain by Thy own glance ,come
For verily expectant of Thee ,the helpless one is as he was .

[6] O true Beloved the red colour of the blood of our heart ,which produced from Thy cheek Thou concealedst with Thy fresh down
Even so in Thy ruby lip ,visible is as it was .

[7] In thought I spake saying : Thy Hindu black tress again attacketh not .
Passed years and aid in that way it is as it was .

[8] Hafiz again relate the tale of the blood - tears of thy eye
For in this fountain eye verily blood water - running is as it was .

[1] Die Perle des Schatzes der Liebe ist Noch immer, was sie war, Der Becher der Lieb' ist versiegelt noch, Wie er versiegelt war.

[2] Die Schaar der Verliebten bewahret stets Das angetraute Pfand, Deßwegen ist perlender Augenschmuck Noch stets so, wie er war.

[3] Erkundige dich, ob die ganze Nacht Bis zu der Morgenzeit, Der Duft von dem Haare verbrannt nicht ist Wie er verbrannt einst war.

[4] Rubinen und Perlen begehret nun Seit langer Zeit kein Mensch, Wiewohl noch die Sonne die Kraft besitzt, Die ihr längst eigen war.

[5] O komm' und besuch' die Todten all', Die Gemordeten von deinen Brauen, Der Arme ist voll von Erwartungen, Wie es das Herz längst war.

[6] Die blutige Thräne der heißen Brust Von mir mit Fleiß versteckt, Erscheint auf den Lippen mir abermal Wie sie erschienen war.

[7] Ich sagte, die Locke wird Ausgeh'n auf Räuberei, Der Jahre verfloßen zwar viele schon, Sie ist, wie sie eh' war.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.122-10.122

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.122

German Translation

[1] چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود
ور آشتی طلبم با سر عتاب رود

[2] چو ماه نو ره بیچارگان نظاره
زند به گوشه ابرو و در نقاب رود

[3] شب شراب خرابم کند به بیداری
وگر به روز شکایت کنم به خواب رود

[4] طریق عشق پرآشوب و فتنه است ای دل
بیفتد آن که در این راه با شتاب رود

[5] گدایی در جانان به سلطنت مفروش
کسی ز سایه این در به آفتاب رود

[6] سواد نامه موی سیاه چون طی شد
بیاض کم نشود گر صد انتخاب رود

[7] حباب را چو فتد باد نخوت اندر سر
کلاه داریش اندر سر شراب رود

[8] حجاب راه تویی حافظ از میان برخیز
خوشا کسی که در این راه بی‌حجاب رود

[1] When I place my hand on the tip of His tress ,in wrath He goeth
If I seek concord ,with a head full of rebuke ,He goeth .

[2] Like the new moon ,helpless spectators ,
He attacketh with the corner of the eye - brow and ,into the veil ,goeth .

[3] On the night of wine state of effacement He maketh me ruined with His wakefulness effacing
If by day in sobriety I relate tales to friends of the Path to sleep ,He goeth .

[4] O heart love's path is full of tumult and of strife
Falleth that one ,who ,on this Path ,hastily goeth .

[5] For empire ,sell not beggary at the door of the true Beloved
To the paltry sun ,from the shadow of this great door ,is it that any one goeth

[6] When the black - book of black hair of youth is closed ,
The white hair becometh not less if many an extract of White hair goeth .

[7] When ,upon the bubble's head ,falleth the wind of pride ,
In the idea of the wine of pride its sovereignty of obstinacy goeth .

[8] Hafiz thou ,thyself ,art the veil of the Path .From the midst ,arise make negation of thyself so that the veil may be raised
O happy that one ,who ,on this Path ,veil - less goeth .

[9] Me ,covenant - breaker ,thou callest and I fear
That ,on the day of resurrection withthee ,this very title covenant - breaker goeth .

[1] Berühr' ich mit meinen Händen das Haar, So wird sie in Hitze aufgeh'n. Verlang' ich hingegen Freundschaft von Ihr, So wird gleich das Schmählen angeh'n.

[2] Dem Neumond vergleichbar leuchtet sie zwar Den Armen, die aufschau'n zu Ihr, Doch wird sie sogleich verziehen die Brau'n In Wolken sich bergen, und geh'n.

[3] Die Nächte verschwärm' ich, trink' und wach', Und dieses auf ihren Befehl, Und will ich des Tags erzählen von mir, So möcht' sie vor Schlafe vergeh'n.

[4] Die Straße der Liebe ist voll von Gefahr, Voll Unruh' und Truges mein Herz! Du poltere her, so schnell als du kannst, Denn schnell ist die Straße zu geh'n. Wenn meinem Geliebten etwa beliebt, Ein wenig hochmüthig zu seyn, So wird ihm der Stolz durch Lust nach dem Wein, Ich hoff' es, schon wieder vergeh'n. Du bist nun zum Greis geworden mein Herz, Drum prahl' nicht mit Anmuth und Reiz, Denn solcherlei Prahlen, das lasset man nur Den Jünglingen ungestraft geh'n.

[6] Ist einmal das Schwarz des dunkelen Haars Verbleichet durch Alter und Zeit, So gehen die weißen Haare nicht ab, So trefflich es möge sonst gehen. Des sträflichen Bruches unseres Bunds Beschuldigst du mich, ha! fürwahr! Ich fürchte, daß einst am Tag des Gerichts, An dich man deßhalben wird geh'n.

[8] Hafis, du verhüllst der Liebenden Pfad, Auf! trolle dich fort aus dem Weg, Ach! glücklich ein jeder, welcher vermag, Hier ohne den Schleier zu geh'n.